คนแต่งงานแล้วแต่ไม่คิดจะมีลูกวางแผนชีวิตตอนแก่กันยังไงบ้าง

สมัยนี้ไม่มีอะไรรับประกันว่าถึงมีลูก ลูกจะมาดูแลเรายามแก่เฒ่านะคะ
สำหรับเราไม่ต้องมีก็ได้ลูกอะ ขอแค่มีเงินเยอะๆ มีคู่ชีวิตที่ดี เราพอใจแล้ว

ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ไม่ต้องทำอะไร ก็ทำเหมือนคนที่เค้ามีลูกแต่ลูกเค้าไม่มีเวลามาดูแลน่ะแหละ
ดูตัวอย่างจากคนรอบตัวเราแล้วเรียนรู้เอา

แม่สามีเราอายุ 78 ก็อยู่คนเดียว ลูกอยู่คนละประเทศ เค้าก็อยู่ได้สบาย ๆ ไม่เคยโอดโอย
ยังสนุกกับชีวิตอยู่ เพื่อนเพียบ ไปเรียนเต้นรำ มีนัดกินกาแฟกับเพื่อนสาว แถมบอกว่าดีนะที่สามีชิงตายไปก่อน
ถ้าอยู่กันสองคนตัวเองก็แก่แถมต้องมาดูแลปรนนิบัติสามีที่แก่พอกัน จะลำบากกว่านี้

ป้าเรา 67 ก็มีลูกแต่ลูกอยู่ที่อื่น เจอกันสองปีครั้ง ทุกวันนี้อยู่กันสองคนกับสามีอายุ 70 กว่า
ตื่นเช้ามาก็คลุกข้าวให้หมาแล้วก็ทำสวน เพลิน ๆ อะไรของแกไป

ป้าเคยเปรย ๆ ว่าถ้าเค้าไม่ไหววันไหนใครมาดูแลจะยกสมบัติให้ เรารีบบอกโอ๊ะ ๆ อย่าพูดแบบนั้น
เดี๋ยวเค้าก็อยากให้ป้าตายเร็วหรอก สู้บอกว่าใครมาเลี้ยงดี ๆ มีเงินเดือนให้เท่านั้นเท่านี้และมีโบนัสดีกว่า
เค้าจะได้อยากให้ป้าอยู่นาน ๆ เพราะขืนป้าตายก็ตกงานสิ ป้าบอกเออจริงว่ะ 5555

สรุปคือ ไม่ต้องไปเครียด จิตใจและทัศนคติก็มีส่วน บางคนเป็นโรคอยู่คนเดียวไม่ได้
ต้องมีคนเอาใจดูแล ยิ่งแก่ยิ่งขี้น้อยใจ ต่อให้มีลูกเฝ้าอยู่ พอลูกไปทำงานก็นั่งเหงาฟุ้งซ่าน
พอลูกมีธุระมีครอบครัวก็ตัดพ้อ เราไม่ใช่คนแบบนั้น

บางคนคิดว่าใครไม่มีลูก แปลว่าคงแก่และเหงาตายอย่างโดดเดี่ยวน่าสงสาร มันไม่ทุกคนหรอก
คือ ถึงไม่มีลูกแต่ญาติพี่น้องหลานเหลนโหลนตรึมจรสับรางแทบไม่ทันก็มี ถ้าเป็นคนนิสัยดี น่าคบก็เพื่อนเยอะนา
แถมเราเป็นคนอยู่คนเดียวก็ได้ เราก็มีอะไรทำ มีงานอดิเรก ขณะเดียวกันก็สนุกกับคนเยอะ ๆ ได้